Ο κρανιός ξεχωρίζει για το μεγάλο κεφάλι του, τα σχετικά μικρά μάτια και το επίμηκες σώμα του. Η πλευρική γραμμή είναι εμφανής και φτάνει έως τη βάση του ουραίου πτερυγίου. Διακρίνονται δύο ραχιαία πτερύγια, με το δεύτερο να είναι μεγαλύτερο και πιο μαλακό από το πρώτο, το οποίο φέρει εννέα σκληρές ακτίνες. Η πρώτη ακτίνα του πρωκτικού πτερυγίου είναι κοντή και σκληρή, ενώ η δεύτερη είναι πιο λεπτή.

Το χρώμα του σώματος είναι μαργαριταρένιο-ασημί, με χάλκινες αποχρώσεις στη ράχη. Οι βάσεις των πτερυγίων είναι κοκκινωπές-καφέ, ενώ η στοματική κοιλότητα παρουσιάζει χρώμα κίτρινο-χρυσό ή σομόν. Τα λέπια του είναι μεγάλα και κάθε τέταρτο λέπι φέρει ελαφρώς διαφορετικό προσανατολισμό, προσδίδοντας μια ιδιαίτερη υφή στο σώμα. Το είδος μπορεί να φτάσει σε μήκος τα 2 μέτρα και βάρος τα 50 κιλά.

Ήχοι και Αναπαραγωγική Συμπεριφορά
Η νηκτική κύστη του κρανιού περιλαμβάνει πολλαπλά διακλαδισμένα εξαρτήματα που παράγουν ηχητικά κύματα κατά τη δόνησή τους, δημιουργώντας έναν ήχο που θυμίζει μουγκρητό. Οι αρσενικοί κρανιοί χρησιμοποιούν αυτόν τον ήχο κατά τη διάρκεια της περιόδου ωοτοκίας, με την ένταση να φτάνει έως και 30 μέτρα μακριά, λειτουργώντας ως μηχανισμός προσέλκυσης θηλυκών ή καθορισμού επικράτειας.

Γεωγραφική Κατανομή
Ο κρανιός απαντάται στον ανατολικό Ατλαντικό, από τις νότιες ακτές της Νορβηγίας έως τη Δυτική Αφρική και το Κονγκό, ενώ είναι ευρύτατα διαδεδομένος στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Έχει επίσης εισέλθει στην Ερυθρά Θάλασσα, μέσω της διώρυγας του Σουέζ, φαινόμενο γνωστό ως Λεσσεψιακή μετανάστευση. Στις Βρετανικές Νήσους και τη Σκανδιναβία θεωρείται σπάνιο είδος.